Co ja się tak uczepiłam tego tematu kociego żarcia. Tak, żarcia, bo inaczej nie da się nazwać często odpadków, które koty jedzą. Mój ostatni wywiad z weterynarzem wzbudził emocje. Od uczucia informacyjnego niedosytu aż nawet po słowną agresję. Że jak to „wegeterrorysta” do spółki z „wetem” mogą decydować, co koty mogą jeść. Ciekawe, co ci od siedmiu boleści agresorzy wkładają do michy swoim kotełkom.

Link do części I.

Aby uciąć w zarodku wszelkie konfabulacje, powtórzę: nie wagarowałam na lekcjach biologii i potrafię rozróżnić istoty wszystkożerne od typowo roślinożernych i ściśle mięsożernych. To, że jestem wegetarianką, nie dyskwalifikuje mnie, by wypowiadać się na temat mięsnego żywienia kota. A wręcz wielu z Was zachęcało mnie, bym niosła ten kaganek oświaty, więc… w dzisiejszym artykule opowiem o diecie BARF (Biologically Appropriate Raw Food, co oznacza: Biologicznie Odpowiednie Surowe Pożywienie).

Osobiście bliska jest mi idea witarianizmu. Odnosząc się do surowej diety roślinnej wśród ludzi, odnotowano wiele przypadków, gdzie surowy pokarm wyleczył z niejednej ciężkiej choroby. Idąc tym tropem, pomyślałam: a co z witarianizmem wśród zwierząt? Też się sprawdzi u czworonogów?

Dotarłam do wiele wyjaśniającego doświadczenia, znanego pod kryptonimem: koty Pottengera.

Koty Pottengera

Dr Francis Pottenger przez okres 10 lat (od 1932 do 1942) poddał badaniom około 900 kotów, które podzielił na dwie grupy. Jedną grupę karmił surowym mięsem, mlekiem, olejem z dorsza, świeżym żółtkiem kurzym. Koty z tej grupy i ich potomstwo rozwijały się bardzo dobrze przez cztery pokolenia tego eksperymentu. Druga grupa kotów jadła mięso poddane obróbce termicznej. Zdrowie tych kotów pogarszało się od samego początku, z pokolenia na pokolenie było coraz gorzej. Tylko koty jedzące surowe mięso miały doskonałą strukturę kości, kotki łatwo przechodziły ciąże. Koty jedzące mięso przetworzone termicznie były nękane przez pasożyty, miały słabe kości, a kotki ciężko przechodziły ciąże. To tak pokrótce, szczegóły eksperymentu są dostępne w sieci.

Pionierski eksperyment Pottengera jest z jednej strony okrutny, ale z drugiej strony udowadnia, że surowa dieta, oparta na dobrej jakości mięsa można wydłużyć i poprawić życie kota.

W jaki sposób karmić kota? W taki, aby był zdrowy i szczęśliwy

Czy słyszeliście o diecie BARF? Najprościej mówiąc jest to system odwzorowujący sposób żywienia dzikich zwierząt. Kot w naturalnych warunkach żywi się głównie gryzoniami, małymi ptakami, kretami, jajami ptaków, owady traktując jako przekąskę. Podstawą ich diety są białko i tłuszcze zwierzęce.

Przyjrzyjmy się kociej szczęce. Koty mają silną żuchwę, umocowaną na prostym zawiasie. Kot jest w stanie otwierać pyszczek bardzo szeroko, ale jedynie do dołu i nie jest w stanie przesuwać żuchwy na boki – nie przeżuwa pokarmu, tylko go połyka. Długie i ostre kły przystosowane są do rozszarpywania ofiary, a trzonowce do miażdżenia kości. Układ pokarmowy kota jest bardzo krótki, zbudowany z małego żołądka i krótkich jelit. Taki układ wymaga jedzenia mniejszych porcji, za to często. Kilka małych myszy dziennie, do tego mały ptak lub jajko – to wszystko rozłożone równomiernie w czasie – tak normalnie odżywiają się koty.

W procesie udomowienia kota nie wygląda to tak modelowo, szczególnie, gdy futrzaki raczej nie wychodzą z domu. I właśnie dlatego dobrze jest zadbać o to, by dostarczać im najlepszej jakości surowego mięsa oraz innych składników odżywczych.

BARF – z czym to się je?

BARF to sposób karmienia, w którym kotom nie podaje się rzeczy przetworzonych w jakikolwiek sposób. Wszystkie pokarmy podawane są jako surowe. Przystosowuje się je tak, aby ułatwić kotu jedzenie, czyli mieli lub rozdrabnia.

Jak wcześniej wspomniałam, BARF ma odzwierciedlać dietę kota, który żyje na wolności. Oznacza to, że dieta jest skonstruowana tak, aby zapewniać odpowiednie proporcje mięs, kości czy podrobów i innych składników przy jednoczesnym utrzymaniu właściwej równowagi w ramach tego, co dziki kot jest w stanie sobie upolować.

Cytuję praktyków:

„W przypadku BARFa dla kotów, największy procent wszystkich składników powinno stanowić mięso oraz kości – jest to nawet do 75% całego jadłospisu. Trzeba jednak pamiętać, aby mięso przemrozić przed podaniem – zabija to zarazki – zaś kości zmielić, ponieważ koty, w odróżnieniu od psów, niekoniecznie dobrze sobie z nimi radzą. Co więcej, poleca się również nie podawać wieprzowiny, która może mieć zarazki prowadzące do zachorowania u kota na wściekliznę rzekomą, niegroźną dla ludzi chorobę o objawach podobnych do wścieklizny. Około 15% całego jadłospisu stanowić powinny podroby, następne 10% – dodatki takie, jak na przykład jajka (w całości, skorupki należy zmielić) czy jogurty albo oleje. Najmniej, bo tylko maksymalnie 5%, powinno się podawać owoców i warzyw – dodatkowo, powinny być one również zmielone, ponieważ w innej postaci organizm kota nie jest w stanie ich strawić.” – WWW.zwierzakowo.pl

Polecam zajrzeć na forum http://www.barfnyswiat.org/viewforum.php?f=9 gdzie znajdziecie wiele wyczerpujących informacji na ten temat.

_________________________________________________________________________________
Spodobał się artykuł? Uważasz, że inni powinni go przeczytać? Będzie mi miło, jeśli go udostępnisz lub skomentujesz,
dołączysz do mojego fanpage na Facebooku
dołączysz do obserwatorów na Instagramie

Źródła

http://www.barfnyswiat.org/viewforum.php?f=9
https://www.zwierzakowo.pl/portal/koci-barf/
http://barfnekorepetycje.pl/