„Jemioła ma dobry wpływ na pracę trzustki. W wyniku systematycznego picia herbatki usuwana jest przyczyna cukrzycy. Ludzie cierpiący na przewlekłe choroby przemiany materii powinni raz spróbować pić regularnie co najmniej przez pół roku herbatkę z jemioły. Jemioła działa wspaniale w przypadkach zakłócenia równowagi hormonalnej. Należy wtedy pić co najmniej 2 szklanki herbatki dziennie rano i wieczorem. To bardzo dobry środek przeciwko zwapnieniu tętnic. Jest wysoko ceniona i zaleca na przy udarze mózgu”.  Maria Treben „Apteka Pana Boga”.

Jemioła pospolita (Viscum album) jest charakterystycznym półpasożytem, wrastającym w gałęzie swojego żywiciela, którym są drzewa liściaste lub iglaste. Owoce jemioły są przysmakiem małych ptaszków, np. jemiołuszek, które podczas lotu rozsiewają w ptasich kupkach niestrawione nasiona, a te z kolei przyklejają się do drzew. W ten sposób powstaje jemioła. Co ciekawe, nasiona jemioły kiełkują wyłącznie na gałęziach drzew, nigdy tej rośliny nie spotkamy rosnącej samodzielnie.

Owoce jemioły można zbierać od lutego do kwietnia (czyli teoretycznie teraz jeszcze jest to możliwe).

W zależności od tego, jakie pasożyt zasiedli drzewa, jego skład chemiczny jest zmienny, co także wpływa na zróżnicowany potencjał leczniczy. Niemniej jednak niektóre fitoskładniki ma powtarzalne i stałe, więc niezależnie, na jakim drzewie rośnie, jemioła zawsze będzie zielem np. obniżającym ciśnienie krwi.

Jak wykorzystać surowiec?

Suszenie

Ziele należy dokładnie wypłukać, a następnie zastanowić się, do czego się je użyje. Można przygotować wiązankę do suszenia, która zostanie przywiązana do jakiejś belki i taki motek swobodnie będzie się suszył. Można także świeży surowiec rozdrobnić, rozsypać na ścierce i suszyć. Temperatura suszenia nie powinna przekraczać 25⁰C. Wysuszone ziele przesypać do słoika lub płóciennego worka, z suszu można przygotowywać napary. Warto jednak pamiętać, że zalanie jemioły wrzątkiem będzie skutkowało pozbawieniem jej części działań leczniczych.

Macerowanie na zimno

Macerowanie to proces długotrwałego moczenia surowca zielarskiego w wodzie lub oleju w celu jego zmiękczenia lub wydobycia określonego składnika leczniczego. Macerowanie jest najlepszą technologią obchodzenia się z zielem jemioły. W tym celu rozdrabnia się świeży surowiec, który zalewa się letnią, przegotowaną wodą.

Uwaga: „Wysoka temperatura wyciągów na gorąco, takich jak intrakt czy napar, uszkadzają proteiny oraz lektyny jemiołowe, pozbawiając je działania obniżającego ciśnienie i taki napar nie będzie także podnosił odporności organizmu. Gorące napary mają działanie uspokajające, rozkurczowe i przeciwzapalne” – dr H. Różański.

Macerat z ziela jemioły:

– obniża ciśnienie krwi,
– uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne,
– podnosi odporność organizmu,
– działa uspokajająco,
– działa przeciwpadaczkowo,
– działa przeciwkrwotocznie, zmniejsza obfitość krwawień miesiączkowych i podnosi krzepliwość krwi.

Jak przygotować macerat

Rozdrobnione ziele jemioły (1-2 łyżki) zalać 200 ml letniej wody, dodając szczyptę soli. Przykryć i pozostawić na 6-8 godzin. Odcedzić.
Drugi ciekawy sposób to do wody dodać łyżkę miodu lub pyłku pszczelego.

Przechowywać w lodówce do 3 dni. Pić 3 razy dziennie po 30-50 ml.

Mrożenie

Świeże owoce i zmielone ziele można zamrozić i przechowywać przez rok czasu. W ten sposób można na bieżąco przygotowywać maceraty lub maści.

Wyciąg na winie wytrawnym lub alkoholu 20-35%

Proporcje: 1:3 lub 1:5 (1 część rozdrobnionego surowca zalać 3 lub 5 częściami alkoholu). Pić po 5-10 ml 1-2 razy dziennie. Działanie:

– przeciwmiażdżycowe,
– rozkurczowe,
– wzmacniające organizm,
– wzmacniające,
– żółciopędne,
– pobudzające przemianę materii,
– moczopędne,
– obniżające ciśnienie krwi.

Maść jemiołowa

Choć owoce jemioły uchodzą za trujące, okazuje się, że na Mazowszu i Lubelszczyźnie te białe kulki  były zjadane przez drwali i ich dzieci podczas zimowej ścinki drzew. Toksyczność owoców ma także zalety, znajdują się w nich  wiskotoksyny o działaniu  przeciwnowotworowym, które w szybkim tempie niszczą rakowe  guzy zewnętrzne. Owoce jemioły nadają się wyłącznie do leczenia zewnętrznego, pozajelitowego.  Maść z owoców jemioły stosuje się na:

– guzy rakowe,
– brodawki weneryczne,
– łuszczycę,
– ciężkie formy trądziku,
– ciężkie choroby alergiczne,
– zapalenia przydatków,
– przewlekłe infekcje skóry.

Jak przygotować maść jemiołową

Świeże owoce jemioły rozetrzeć w moździerzu z olejem rycynowym, Linomagiem, niewielką ilością gliceryny oraz z roztworem soli fizjologicznej. Przechowywać w lodówce, chore miejsca smarować 3 razy dziennie.

_______________________________________________________________
Spodobał się artykuł? Uważasz, że inni powinni go przeczytać? Będzie mi miło, jeśli go udostępnisz lub skomentujesz,
dołączysz do mojego fanpage na Facebooku
dołączysz do obserwatorów na Instagramie