Cukrzyca typu 1, wstęp. Jak wiele można zdziałać zdrowym stylem życia – cz.I

W dzisiejszym artykule poruszę temat kolejnej choroby z autoagresji, jaką jest cukrzyca typu 1.

Ten typ cukrzycy jest uwarunkowany genetycznie i związany z układem zgodności tkankowej HLA. Autoprzeciwciała prowadzą do całkowitego zniszczenia komórek β trzustki. Ta postać cukrzycy występuje głównie u dzieci, ale może pojawiać się w każdym wieku. Chorzy na tę postać cukrzycy są skłonni także do innych chorób o podłożu autoimmunologicznym, np. choroby Gravesa-Basedowa, choroby Addisona, bielactwa, zapalenia tarczycy Hashimoto i niedokrwistości złośliwej.

U osób chorych na cukrzycę typu 1 komórki trzustki tracą funkcje wydzielnicze i przestają produkować insulinę – hormon niezbędny do metabolizmu węglowodanów, białek i tłuszczów. Powszechne leczenie choroby polega na zapobieganiu rozwojowi groźnych powikłań, polegające na podskórnym podawaniu insuliny lub jej analogów. Dlatego cukrzyca typu 1 jest insulinozależna.

Prawidłowe stężenie glukozy na czczo, tzn. w czasie od 8 do 14 godzin od ostatniego posiłku powinno wynosić między 60–99 mg/dl (3,4–5,5 mmol/l). Stężenie glukozy poniżej 55 mg/dl (3,0 mmol/l) określane jest jako hipoglikemia. Normoglikemia to stężenie glukozy we krwi znajdujące się w granicach normy. Występuje u osób zdrowych, tzn. posiadających prawidłowy metabolizm glukozy.

W przypadku podania zbyt dużej dawki insuliny może wystąpić hipoglikemia (niedocukrzenie) – zbyt niskie stężenie glukozy we krwi, poniżej 55 mg/dl (3,0 mmol/l).

Hipoglikemii zazwyczaj towarzyszą jej charakterystyczne objawy:

niepokój
ból głowy
zaburzenia widzenia
pocenie się
drżenie kończyn
uczucie głodu
szybkie bicie serca
brak koncentracji
zaburzenia kontaktu logicznego z otoczeniem
bełkotliwa mowa
zaburzenia równowagi
zaburzenia świadomości
drgawki
śpiączka

Hiperglikemia to wzrost stężenia glukozy we krwi powyżej górnej granicy normy, której prawidłowe stężenie wynosi 3,4-5,5 mmol/l (60-99 mg/dl).

Objawy hiperglikemii:

duże pragnienie
częste oddawanie moczu
zmęczenie, senność
zwiększony apetyt (w przypadku rozpoczynającej się cukrzycy typu 1 duży spadek wagi ciała w krótkim okresie czasu)
zaburzenia widzenia i skurcze w nogach

 

Jak w naturalny sposób wzmocnić organizm i jaką stosować dietę przy cukrzycy typu 1? 

Post o cukrzycy typu 1 jest w zasadzie wstępem do następnego artykułu, do którego zapraszam już teraz. Ale uchylę Wam rąbka tajemnicy, że będzie to wywiad z osobą zmagającą się z cukrzycą typu 1, która pomimo wyniszczającej choroby zdobywa najwyższe szczyty Korony Ziemi. A to jest wielkie wyzwanie nawet dla zdrowej osoby.

Lecząc cukrzycę typu 1, oprócz podawania insuliny, ważnym elementem leczenia jest aktywność fizyczna oraz właściwa dieta. Co do aktywności fizycznej – każdy indywidualnie musi „mierzyć siły na zamiary”. Ważne, by nie przeciążać się zbyt mocno forsującymi ćwiczeniami. A z drugiej strony, jeśli się ma zapas energii, to sięgać wyżej, sięgać gwiazd, na przykład zdobywać coraz wyższe szczyty górskie.  Góry mają uzdrawiającą moc i jest to prawda potwierdzona empirycznie.

 

Drodzy czytelnicy. To, co teraz przeczytacie, wydaje się być sensowną drogą do  złagodzenia objawów cukrzycy typu 1 i poprawy zdrowia.

 

DOBRE PRAKTYKI:

1. Spróbować wyregulować poziom cukru we krwi za pomocą DIETY.

Sugeruje się wprowadzić do diety korzystne dla zdrowia dobrej jakości tłuszcze i oleje. Należy spożywać wyłącznie: olej lniany, a dla osób jedzących ryby – olej rybi i od czasu do czasu z olej z wątroby dorsza aż do momentu, kiedy poziom cukru w krwioobiegu zacznie się stabilizować. Następnie należy włączyć do diety tłuszcze takie jak masło, olej kokosowy, olej z oliwek. Należy na stałe usunąć z diety wszystkie tanie i toksyczne tłuszcze trans oraz przetworzone i restauracyjne posiłki, które je zawierają.

2. Diabetycy cierpią na chroniczny brak soli mineralnych, zatem wymagają dodatku do diety w postaci dobrej jakości soli oraz minerałowych suplementów.

3. Dobrą praktyką jest monitorowanie swojej choroby. Prowadzić zeszyt z wynikami poziomu cukru mierzonej glukometrem. Dobrze by było wypracować system naturalnej kontroli poziomu cukru we krwi przy użyciu tabel obecności glukozy we krwi. Wreszcie monitorować efekt spożywanych produktów spożywczych pod kątem poziomu cukru i notować wyniki w prowadzonym dzienniku.

4. Sugeruje się jeść często, ale w niewielkich ilościach

5. Regularnie ćwiczyć!

6. Unikać cukrów, w rozsądnych ilościach spożywać naturalne słodziki

7. Należy wystrzegać się alkoholu

 

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł – podaj go dalej i polub moją stronę. Pomóż innym zapoznać się z tą tematyką.

Źródła:

www.diabetologiaonline.pl

WWW.poradnikzdrowie.pl

http://www.arkadia-polania.pl/cukrzyca-insulina-cichy-zabojca2.php

www.czytelniamedyczna.pl/2397,ziola-w-terapii-wspomagajacej-leczenie-cukrzycy

 

 

 

 

 

20 myśli na temat “Cukrzyca typu 1, wstęp. Jak wiele można zdziałać zdrowym stylem życia – cz.I

  1. A najlepiej – zapobiegać! Widzę po dziadku, który jest totalnie uzależniony od słodzenia, a o ruchu w jego przypadku nawet nie ma mowy. Ostatnio przekonałam go do używania ksylitolu, więc to już coś!

  2. Przyznam, że temat dla mnie kompletnie obcy. Czy skoro cukrzyca typu pierwszego jest uwarunkowana genetycznie, to czy jej objawy mogą wystąpić dopiero w starszym wieku, czy wówczas objawy widoczne są już u dzieci?

  3. Zgadzam się, że na zdrowie duży wpływ ma dieta, a raczej sposób odżywiania. W przypadku cukrzycy ważne tez jest radzenie sobie ze stresem i unikanie życia w przewlekłym stresie, gdyż kortyzol – hormon stresu powoduje wzrost glukozy we krwi i zaburza gospodarkę…

  4. Dieta ma bardzo duży wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie. Niestety mam wrażenie, że starsze społeczeństwo tego nie rozumie. Babcie, dziadkowie, a nawet starsi rodzice nie zwracają uwagi na składy i to co jedzą.

  5. Dietą można zaleczyć, a nawet wyleczyć wiele schorzeń. JA mam problem z dietą, to dla mnie trudne ale wiem, że gdybym potrafiła, byłabym zdrowsza i może w przyszłości uniknęłabym potencjalnych schorzeń. Przy cukrzycy dieta to podstawa.

  6. Świetny wpis, dobrze, że coraz więcej się o tym mówi, Zaskakujące, jak wiele osób cierpi z powodu problemów z cukrem. Mam nadzieję, że świadomość wzrośnie na tyle skutecznie, że rzeczywiście cukrzycę uda się trzymać w ryzach…

  7. Takie wpisy powinny trafić do wszystkich z tym problemem chorobowym. Bo, niestety wśród ludzi szczególnie tych starszych jest totalne niedoinformowanie. Bardzo wartościowy wpis i gdzie tylko bedę mogła to przekażę informacje w nim zawarte.

Dodaj komentarz